Sen

Odada ki parlak ışığa bakıyorum,

Yıldızsız karanlık gökyüzüne bazen, camdan dışarı..

Sen yoksun hiçbir yerde, ne karanlıkta ne aydınlıkta!
 

Bir film izliyorum bitiyor,

Bir şarkı dinliyorum yenisi başlıyor,

Bittiğimi hissediyorum başlamadan.

Sen yoksun ne başlangıçta ne bitişte!


Sen...gerçekten de yok musun?

Bir düşün nasıl yok olabilirsin..

Ne mantıklı bir açıklamadır seni var eden,

Ne de körü körüne inanmak var olduğuna, elbette haklısın.


Sanki adın gibisin,

Ne görülebilir, ne dokunulabilir.

Ama taşıdığın anlamları düşün,

Herkes için herşey için sadece Sen gereklisin..


Şimdi tekrar düşün nasıl yok olabilirsin.