Günaydın demekle gün aydınlanıyormu,
Gülümseyebiliyosun diye hiç derdin olmuyomu?
Sen gülümsedin diye günü aydınlananların prensesi olmuyomusun,
Adın mavi mi olsun; bizim gördüğümüz engin gökyüzü ama aslı sonsuz evren olmuyomusun,
Adın kahverengi mi olsun; toprak gibi ana, ruhların renk bulduğu göz bebekleri kadar ilk ve tek.
Adın kırmızı mı olsun; damarlarında akan asil kanın kadar sıcak ve gerçek...
Güneşin, her daim o bulutların ardından parlayacağını bildiğim gibi, senin bir yerlerde gülümsediği bilmekte benim yaşama sevincim...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder