Ne papatya falında nezaketin,
Ne çingenenin dilinde zerafetin,
Gülüşünle açan her bir gülün tomurcuğuna öten bülbülün şarkısında güzelliğin.
Şafak vaktinde en koyu karanlık korkutmaz artık beni,
Seni gördüğümden beri güneşli günlerimin seher yeli.
Herkesin var bir ömrü,
Ama buna hayat verecek var mı kimsesi.
Gel ey seher yelim her şafakta günüme, ömrüme hayat ver,
Teşekkür ederim sana aşık olmama izin verdiğin için,
İzin verdiğin bu en güzel duyguyu yaşayabildiğim için.